شب مردان خدا
بهنام |
دوشنبه, ۱۹ خرداد ۱۳۹۳، ۱۱:۳۴ ق.ظ |
۰ نظر
در صفحه ی 96 کتاب سیری در نهج البلاغه در بخش سوم آن " سلوک و عبادت"
مطلبی گرانبها با عنوان " شب مردان خدا " قرار دارد
این مطلب نگاه نهج البلاغه به فلسفه ی عبادت است ، دنیای عبادت را شرح می دهید
و می گوید [دنیای عبادت شب و روز ندارد و همه اش روشنی است...]
انشاءالله با خواندن این مطلب بتوانیم به حق الیقین الهی برسیم..
متن را با هم می خوانیم:
شب مردان خدا
از دیدگاه نهج البلاغه دنیای عبادت دنیای دیگری است. دنیای عبادت آکنده از لذت است، لذتی که با لذت دنیای سه بعدی مادی قابل مقایسه نیست. دنیای عبادت پر از جوشش و جنبش و سیر و سفر است، اما سیر و سفری که «به مصر و عراق و شام» و یا هر شهر دیگر زمینی منتهی نمیشود؛ به شهری منتهی میشود «کو را نام نیست». دنیای عبادت شب و روز ندارد، زیرا همه روشنایی است، تیرگی و اندوه و کدورت ندارد، یکسره صفا و خلوص است. از نظر نهج البلاغه چه خوشبخت و سعادتمند است کسی که به این دنیا پاگذارد و نسیم جانبخش این دنیا او را نوازش
دهد. آن کس که به این دنیا گام نهد، دیگر اهمیت نمیدهد که در دنیای ماده و جسم بر دیبا سر نهد یا بر خشت:
طوبی لِنَفْسٍ ادَّتْ الی رَبِّها فَرْضَها وَ عَرَکتْ بِجَنْبِها بُؤْسَها وَ هَجَرَتْ فِی اللَّیلِ غُمْضَها حَتّی اذا غَلَبَ الْکری عَلَیهَا افْتَرَشَتْ ارْضَها وَ تَوَسَّدَتْ کفَّها فی مَعْشَرٍ اسْهَرَ عُیونَهُمْ خَوْفُ مَعادِهِمْ وَ تَجافَتْ عَنْ مَضاجِعِهِمْ جُنوبُهُمْ وَ هَمْهَمَتْ بِذِکرِ رَبِّهِمْ شِفاهُهُمْ وَ تَقَشَّعَتْ بِطولِ اسْتِغْفارِهِمْ ذُنوبُهُمْ. اوُلئِک حِزْبُ اللَّهِ، الا انَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحونَ «1».
چه خوشبخت و سعادتمند است آن که فرایض پروردگار خویش را انجام میدهد (اللَّه، یار و حمد و قل هواللَّه کار اوست)، رنجها و ناراحتیها را (مانند سنگ آسیا دانه را) در زیر پهلوی خود خرد میکند، شب هنگام از خواب دوری میگزیند و شب زنده داری مینماید، آنگاه که سپاه خواب حمله میآورد زمین را فرش و دست خود را بالش قرار میدهد، در گروهی است که نگرانی روز بازگشت خواب از چشمانشان ربوده، پهلوهاشان از خوابگاههاشان جا خالی میکنند، لبهاشان به ذکر پروردگارشان آهسته حرکت میکنند، ابر مظلم گناههایشان بر اثر استغفارهای مداومشان پس میرود. آنانند حزب خدا، همانا آنانند رستگاران!
شب مردان خدا روز جهان افروز است روشنان را به حقیقت شب ظلمانی نیست
______________________________
(1) نامه 45.
